به مناسبت سالروز ورود آزادگان سرافراز به میهن اسلامی، طی مراسمی در روستای گیلاس از آزادگان این روستا تقدیر به عمل آمد.
این مراسم که با حضور اهالی روستا در حسینیه سید حسن ولی گیلاس برگزار شد، با روایت خاطرات دوران اسارت توسط دو تن از این آزادگان همراه بود.
یادداشت یکی از این آزادگان در پی می آید:
ماه رمضان در دوران اسارت
در سال اول اسارت حدود ۳۰ درصد از ۱۲۰ نفر حاضر در اردوگاه روزه دار بودند.
در ماه رمضان وعده های غذایی مانند روزهای عادی بود و تغییر نمی کرد، بنابراین آن دسته از اسرا که اهل روزه گرفتن بودند(حدود ۴۰ نفر)، صبحانه، ناهار و شام خود را در زمان افطار و سحر مصرف می کردند.
افطاری ما قالبا شامل دو عدد نان ساندویچی، یک لیوان چای و در برخی مواقع برنج بود.
اسرا برای اینکه بتوانند در هنگام سحری حجم بیشتری از مواد غذایی را مصرف کنند، خمیر نان ساندویچی را خرد و خشک کرده و آن را به همراه برنج دم می کردند! آنگاه ۴۰ نفر افراد روزه دار، به نوبت از یک چراغ نفتی کوچک برای گرم کردن غذای خود استفاده می کردند.
در هنگام سحر رادیو، تلویزیون و یا بلندگویی برای شنیدن اذان وجود نداشت بلکه یک نفر زندان بان شیعه که خود نیز اهل روزه گرفتن بود، ما را از زمان اذان صبح باخبر می کرد تا از خوردن دست بکشیم.
نمازهای مستحبی به صورت انفرادی و نشسته اقامه می شد چرا که اقامه نماز به صورت جماعت ممنوع بود و افرادی که در این زمینه شاخص می شدند، مورد اهانت و یا آزار و اذیت بعثی ها قرار می گرفتند.
خداوند را شاکریم که به برکت ماه رمضان توانستیم در مدت اسارت روزه دار باشیم.
در این فرصت از همه بزرگان و جوانان روستای گیلاس که هر ساله ما را مورد لطف و مرحمت قرار می دهند، سپاسگذاریم.
اهداء هدایا به آزادگان سرافراز
در بخشی از این مراسم آقای حاج سید رضا ابراهیمی به نقل خاطراتی از دوران اسارت رزمندگان گیلاسی و حال و هوای بازماندگان در آن روزها پرداخت.
۱ دیدگاه برای “تقدیر از آزادگان سرافراز روستای گیلاس”
آقا این چه خاطره ای بود که آن آقای اولی گفته بود.
خاطره آقای دومی هم که صددردصد کلی بوده و ما را یاد روزهای دانشجویی انداخت.
مثلا غذای سحر را ۴ بعدا ازظهر بدن تا ۴ صبح که موقع اذان صبح است استفاده بشه.