عیدیِ درگاه گیلاس

ممکن است پشت میز کارت در یکی از ادارات پایتخت باشی

یا پشت فرمان ماشینت در خیابان های شلوغ و پر هیاهوی آن

یا در حال چانه زدن با مشتری پرچانه ات در آمل هستی

یا پشت دخل مغازه ای در سه راه نور آمل

یا حتی وسط اقیانوس روی عرشه ی کشتی ات به آبی آب بی نهایت چشم دوخته باشی

یا در حال گذراندن دوره ی کارشناسی ارشدت در بهترین دانشگاه ایران باشی

یا چه میدانم سرکلاس درست در مدرسه باشی،

هر جا که باشی یک حسرت همیشگی هست که گاه و بی گاه قلبت را فشار می دهد که

“چرا وقت نمی کنم برم گیلاس؟!”

بله! ممکن است سید محسن ابوالحسنی باشی، یا سید حسن ابراهیمی یا سید مجتبی ساداتی یا سید عباس ملک یا سید علی محمد ازلی یا محمد یزدانی یا محمد موحدی راد و یا هر گیلاسی دیگر

حسرت بخردن دله هچی دنیه، پرس بوریم شه جان کو!

این مقدمه را گفتیم تا بگوییم این پوستر را تقدیم می کنیم به همه ی گیلاسی های باصفا که هر کجا باشند، دلشان در زادگاهشان گیلاس است.

این پوستر کاریست از آقای محمد اسحاقی با شعر زیبایی که آقای سید محسن ابوالحسنی آن را سروده است.

دانلود پوستر(jpg)

دانلود پوستر با فرمت pdf

 

 

متن شعر

به بهانه نوروز نود و چهار

بِه اِسمِ کار و مدرسِه، تِهرون و آمِل دَری تِه

بهونِه ناینی اِسا تِه ،

پِرِس بوریم شِه جانِه کو

***

هِی گِتی سردِ چِه هوا، حساسیت دایمی اَما

اَنِّه سرما ترس نَیی(نعی) گا،

پِرِس بوریم شِه جانِه کو

***

خِداوَری بِهاربِمو ، سِلِ بِن یَخ بیَِیه(بعیه) او ،

هَلی هَلا تی تی نَزو،

پَرَس بوریم شَه جانَه کو

***

بی پولی یا پول داری تِه، شاسی بِلند سِواری تِه،

دَکِّل ماشین شِه ناری تِه،

پِرِس بوریم شِه جانِه کو

***

هرجا دَواشی تعطیلی، خَزر و یا فارسِ پَلی؟

تِه دِل کِجِه دَرِه وَلی؟

پِرِس بوریم شِه جانِه کو

***

شهر شِلوغِه جانِ بِرار، شِه خِد تونّی دَر بیار

خَسِّه بَییی(بَعی) از هَیاهو،

پِرِس بوریم شِه جانِه کو

***

کَم اوییِ جا تِه نَتِرس، گیلاسِّ دَس بَیتی دِرِس

وِل شونِه شیش ماه بَنگا او،

پِرِس بوریم شِه جانِه کو

***

اَوَُّل و آخَرِ اَما اونجِه نَییّه؟ مِرِه بَو! (مره بعو)

مسجِدِ پیش! کاشِلِ لو …

پِرِس بوریم شِه جانِه کو

سید محسن ابوالحسنی

۱۸ اسفند ۱۳۹۳