وبسایت روستای گیلاس لاریجان

به بهانه برپایی تعزیه در روستای گیلاس

www.hajsagha.blogfa.com 3

آنهایی که تجربه ی مداحی و روضه خوانی در جلسات عزاداری روستای گیلاس را دارند، به خوبی می دانند که اهالی این روستا به متن و اشعار مربوط به مدح اهل بیت حساسیت زیادی دارند؛ تا جایکه مداحان باسابقه  و جوانتر  روستا همواره در صدد بروزرسانی اشعار و متون مداحی خود هستند تا بتوانند موجبات رضایت مستمع فعال و حساس خود را فراهم کنند.

تعزیه هم که از دیرباز از هنر نمایش برای توصیف زندگی اهل بیت بهره می برد نیز از این قاعده مستثنی نیست و از گوش و چشم تیزبین مخاطب هوشمند گیلاسی دور نمی ماند. در همین راستا نقد یکی از کاربران درگاه گیلاس به برخی از متون مرسوم در تعزیه که چندی پیش به عنوان کامنت، ذیل گزارش تصویری مربوطه منتشر شده بود، مورد توجه ویژه قرار گرفته است. بر همین اساس تصمیم گرفتیم این متن که به نوعی تحقیق از منابع مختلف بوده است را به عنوان مطلبی مستقل منتشر کنیم؛ هر چند گردآورنده ی محترم این متن، خود را معرفی نکرده و برای ما هم ناشناس مانده است!

عکس این مطلب را با اجازه عکاس محترم از اینجا گرفته ایم.


 

 

درباره تعزیه سخن گفتن و مهمتر از آن نوشتن، هم سهل و ممتنع میباشد و هم سخت و دشوار. سهل از آن رو که همه ما ایرانی ها ازکودکی شاهد این هنر ملی بوده ایم و سخت از آن رو که تعزیه یکی از نادرترین نمایش های اعتقادی جهان‌ بوده و هنر ملی ما محسوب می شود که ریشه های آن برگرفته از اعتقادات و باورهای مذهبی دوستداران اهل بیت بوده و نهالش از باورها و خاستگاه اجتماعی مسلمانان به ویژه در ایران تنومند شده است. از این حیث باید گفت که تعزیه به عنوان سمبل، نهاد نمایشی ایرانی و آیینی حقیقی با فرهنگ و تمدن ایرانیان گره خورده است. متون تعزیه نیز از نگاه اجتماعی میان تماشاگر و نمایشگر رونق نگرفته، بلکه برگرفته از ذهنیت نویسندگان، شعر و شخصیت هایی است که مفاهیم تاریخ اسلام به خصوص مفاهیم تاریخی واقعه عاشورا را بررسی می کردند و مربوط به مسائل عاشورا و کربلا بوده تنظیم شده اند. برخی از خوانندگان معروف ایران نیز از تعزیه برخاسته‌اند. مثلا غلامحسین بنان در کودکی بچه خوان تعزیه بود یا اقبال آذر آواز را از تعزیه آغاز کرده بود و از کودکی در دسته‌های تعزیه وارد شد.

مطالعات جامعه‌شناختی نیز اطلاعات مهمی را از ماهیت تعزیه رودرروی ما قرار می دهد. حقیقت این است که واقعه عاشورا، چنان شگفت، فوق‌العاده بزرگ، باشکوه، حماسی و زیباست، که بر خلاف حماسه‌های قومی و نژادی، نیازی به افزودن آمال و آرزوهای بازگوکنندگان، برای هرچه جذاب‌تر شدن، ندارد. تعزیه نیز با توجه به ارادتی که تعزیه خوانان به دستگاه امام حسین (ع) دارند، میبایست از همین امر الگوبرداری کرده و تلاش راویان عاشورا بر این باشد تا ماهیت عاشورا آنگونه که بوده، برای نسل های بعد بیان شود. درخصوص مقام و مرتبه ی اهل بیت علیهم سلام و فرزندانشان بسیار در تعالیم دینی شنیده ایم اما متاسفانه در پاره ای از موارد و در برخی از مراثی و تعزیه ها با گفتن عبارات و الفاظ سخیف ارزش و جایگاه خانم فاطمه زهرا (س) و دختر گرامیشان ناخواسته مورد اهانت قرار می گیرد. مگر نه اینکه قمر بنی هاشم که از بزرگی ایشان سخن می گوییم به خاطر مقام و مرتبت خانم فاطمه زهرا تا لحظه ی شهادنشان حضرت اباعبدالله را برادر خطاب ننمودند پس چطور ممکن است این بانو از ضعف و رنج ناله زاری سر دهد. آیا این صحیح است که چهره ای ضعیف و نالان از این شخصیت والا در تعزیه ها به نمایش گزارده شود. همگی می دانیم خانم زینب حماسه کربلا را با خطبه های با صلابت شان ماندگار نمودند پس چطور ایشان را نعوذ بالله عاجز و درمانده به تصویر می کشیم. ؟؟؟؟
تعزیه را نمی توان به عنوان یک نمایش صرف دید . وقتی ما از بیرون نگاه می کنیم شاید به عنوان کسانی که دید تئاتری داریم آن را در شکل یک نمایش ببینیم اما تعزیه یک آئین است و در مدل ارتباط آئینی تعریف می شود . آئین ها با تکامل جامعه ، کامل تر می شوند. شکل آنها دگرگون می شود ولی ماهیت آن از بین نمیروند .
انسان در هر برهه ای از زمان نیاز به آیین دارد و نسل جدید نیز از این مقوله مستثنی نمی باشد منتهی نحوه ی انتقال آن به فراخور تغییر نسل متفاوت می باشد ، در عصر حاضر به دلیل پیشرفت چشمگیر تکنولوژی نحوه انتقال تعالیم و آموزه ها نیز تغییر نموده است ، با نگاهی به کودکان و نوجوانان این دوره می توان دریافت که حتی ادبیات نسل امروز با دوره های پیشین بسیار متفاوت میباشد ، در نتیجه میبایست جهت انتقال آیین و سنن و تاریخ با عظمت اسلام و شیعه پا به پای نسل جدید حرکت نمود و از انتقال مفاهیم با الفاظ و عباراتی که سالیان پیش توسط پیشکسوتان تعزیه خوانی نوشته شده خودداری نماییم چه بسا ناخواسته در مواردی این ادبیات، تاثیرات منفی بر ذهن نسل جدید گذاشته که بانیان این امر خیر علی رغم داشتن نیت الهی و مذهبی پاسخگو آن میباشند.
در نهایت باتشکر از بانیان برگزاری این مراسم خواهشمندیم جهت بهره گیری از آثار مثبت تعزیه ها تغییراتی در متن های تهیه شده بدهند و واقعه های تاریخی مرتبط با ائمه علیهم السلام را مطابق با روایات محکم بیان نمایند.

 

 

دیدگاه خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

۱۹ دیدگاه‌ برای “به بهانه برپایی تعزیه در روستای گیلاس”