نوا روستایی است مرتفع از توابع بخش لاریجانشهرستان آمل. این روستا در دهستان بالا لاریجانقرار داشته و براساس آخرین سرشماری مرکز آمار ایران که در سال ۱۳۸۵ صورت گرفته، جمعیت آن ۱۸۵ نفر (۴۸ خانوار) بوده‌است.
نوا از شمال به کوه خرتاب (خردکوه) از جنوب به کوه مجیله دوش و در پشت آن دوبرار واز غرب به کوه یا تپه زراینجک و در پشت آن روستای ایرا و از شمال به روستاهای نیاک و کنارانجام و{گلاز} وکندلو و دره هراز و کوه دماوند در وراء آن، از شرق به مراتع زیبای آزو (آزاب) و کوه بلند ابرت با قله معروف پاشوره منتهی می‌شود. همچنین از جنوب غربی بوسیله یک راه مال‌رو بعد از عبور از اسپه خاک (خاک سفید) و [سنگین او(سنگ نو) به روستای لاسم ختم می‌شود. اسپه خاک در محدوده نوا قرار داشته و دارای چشمه‌ای می‌باشد که در سالیان قبل روزها اهالی نوا و شب‌ها اهالی ایرا از آب آن استفاده می‌نمودند
