راهکار شما برای دستگیری از خانواده متوفی چیست؟

“هر نفسی طعم مرگ را می چشد” این جمله را بارها و بارها شنیده ایم و زمانی که عزیزانمان را از دست داده ایم، غم آن را با همه ی وجود خود احساس کرده ایم و در کنار طلب رحمت و آمرزش برای درگذشتگان، برای بازمانگان طلب “صبر” کرده ایم.

بازماندگان یا همان خانواده و اقوام متوفی، در سال های اخیر در کنار غم از دست دادن نزدیکان و تحمل بار فراغ دوستان، بار سنگین هزینه های مراسم تدفین و ترحیم درگذشتگان را نیز بر دوش می کشند.

سوال این است که احکام و شعاعر اسلامی در این باره چه می گوید؟ چرا محققان دینی و صاحب نفوذان اجتماعی در این خصوص اقدامی نمی کنند؟ در روایت های اسلامی آمده است که “مستحب است تا سه روز براى اهل خانه میت غذا بفرستند و غذا خوردن نزد آنان و در منزلشان مکروه است”

کار ما اما به جایی رسیده است که خانواده متوفی پیش از دفن میت باید به فکر ناهار تشییع کنندگان باشد و پس از برگزاری چند مجلس ترحیم، مراسم پایانی (هفت) را با ضیافت ناهار دیگری برگزار کند و با توجه به هزینه های بالای این روزگار، متحمل فشارهای اقتصادی سنگین شود.

عالمان جامعه شناسی می گویند اگر میخواهید شهرهای آبادی داشته باشید، نخست روستاهای خود را آباد کنید. مگر روستای کوچک ما چند نفر جمعیت دارد که ما نمی توانیم جلوی بدعت ها را بگیریم و دست به اصلاح فرهنگ بزنیم. ما نمی گوییم پذیرایی از مراسم دفن و پایانی حذف شود؛ بلکه می گوییم بر اساس همان روایت مذکور، این بار سنگین از دوش خانواده متوفی برداشته شود.

انتظار این است که بزرگان و صاحب نفوذان روستا به همراه فعالان و آگاهان اقتصادی، راهکاری برای این معضل پیدا کنند و با مشارکت و تعاون مالی، ضمن آرزوی سرسلامتی برای خانواده های مصیبت دیده، این فشار هزینه را از روی دوش آنان بردارند.

درگاه گیلاس ضمن طرح موضوع، راهکارهای شما مردم فهیم و نوع دوست روستای گیلاس را در این وبسایت منتشر می کند.